زندگی نامه کامل فرشته حسینی
- نام: فرشته
- نام خانوادگی: حسینی
- تاریخ تولد: 6 اردیبهشت 1376
- محل تولد: تهران
- حوزه فعالیت: بازیگری سینما
- تحصیلات: دیپلم
- وضعیت تاهل: متاهل
- نام همسر: نوید محمدزاده
- پیج اینستاگرام: fereshtehosseini
فرشته حسینی در ششمین روز اردیبهشت 1376 در تهران متولد شده است. این بازیگر تا مقطع دیپلم تحصیل کرده است، و کودکی آن با کارگری در یک خیاطی گذشت، و از نه سالگی کنار کار توانست تجربه ی بازیگری را هم بدست آورد، و همین موضوع باعث شده است، تا سینمای ایران بدرخشد.
خانواده و اصالت
فرشته در تهران و در یک خانواده با پنج خواهر و یک برادر به دنیا آمده است. پدر و مادرش هر دو از مهاجرین کشور افغانستان می باشند، که الان در ایران زندگی می کنند.
کارگری از کودکی
در زمان کودکی جهت تأمین هزینه های مدرسه خود مجبور بودم، تا دیر وقت در یک کارگاه خیاطی کار کنم، تا کمک خرج خانواده هم برای تامین معاش باشم. روزهای سختی بود، که به هیچ عنوان فراموش نمی کنم، روزهای که از خستگی زیادی روی چرخ خیاطی خواب می رفتم.
کلاس از 10 سالگی
نخستین بار سال 1376 زمانی که 9 ساله داشتم، در دوره دو ساله آموزش بازیگری زیر نظر اساتیدی چون اصغر محبی، محمد رحمانیان و مهتاب نصیر پور شرکت کردم.
ورود به تئاتر تا کارگردانی
با تئاتر مدرسه از همان دوره ابتدایی آغاز کرد، تا این که در مقطع چهارم ابتدایی در حین مخالفت خانواده با کارگردانی توانست مقام دوم استان تهران را بدست آورد.
از تئاتر موزیکال تا حرفه ای
به خاطر سختگیری بیش از حد خانوادم بیشتر در تئاتر های موزیکال و فرم بازی می کردم، بعد توانستم در تئاتر رسمی تر هم روی صحنه رفتم، و در کنار تئاتر تصمیم گرفتم، وارد سینما شود.
از مستند تا سینما
نخستین بار با فیلم مستند من یک دختر شادم به کارگردانی سامره رضایی در سال 1394 جلوی دوربین رفت، تا این که یک سال بعد در فیلم رفتن نوید محمدی بازی کرد.
فیلم رفتن که نازنین بیاتی و بهرنگ علوی نیز در آن حضور داشتند، نماینده کشور افغانستان در جشنواره اسکار سال 2016 بود.
جایزه بهترین بازیگر زن
خانم حسینی در سال 1395 با فیلم رفتن که با حضور بازیگران ایرانی و افغانی ساخته شده است، توانست از جشنواره بین المللی مراکش جایزه بهترین بازیگر زن را بگیرد.
پاسخ جالب فرشته حسینی درباره تحقیر در سینمای ایران
فرشته حسینی در گفت و گویی با تلویزیون طلوع افغانستان در برابر سوال مجری تلویزیون درباره تجربه اش از تحقیر شدن در ایران گفت:
آن قدر که دوستان افغان مرا به دلیل بازیگر شدن تحقیر کردند، در ایران حتی یک روز هم یادم نمی آید، که تحقیر شده باشم، و آن ها همیشه به من مهر و دوستی دادند.
ولی در دوران مدرسه هم سختی بسیار کشیدم، و هم تحقیر شدم، ولی در هنر هرگز.
بازگشت به افغانستان
در اوایل کار قصد داشتم، که به افغانستان برگردم، و آن جا فعالیت کنم، ولی شرایط فعالیت در افغانستان هنوز مهیا نمی بینم و دوستان افغانستانی ام برای من مانع تراشی کرده اند.
حواشی حضور در ایران
فرشته حسینی در صفحه اینستاگرامش متنی را منتشر کرد، که منجر به واکنش های مختلفی از طرف مردم و بازیگران شد. او در صفحه شخصی خود این گونه نوشت.
من فرشته حسینی
متولد ایرانم از پدر و مادری افغانستانی.
چی باعث میشه، کسی فکر بکنه، من نباید از حقوق انسانی بهره مند باشم؟
کی تصمیم میگیره، که اجازه ی داشتن عزت نفس، حقوق برابر و آرامش رو به من نده؟
چی باعث میشه، وقتی میخواید کسی رو مسخره کنید بگید مثل افغانیا می مونه؟
چی توی من وجود داره، که شمارو ان قدر آزار میده؟
چی باعث میشه، به من بی احترامی کنید؟
چی باعث میشه، انقدر بی رحم باشیم نسبت به هم؟
نژاد؟
کی تعیین کرده، این مرزای احمقانه رو؟
این مرز ها قرار نیست، که تعیین بکنه، که چه کسانی رو باید دوست داشته باشیم، و از چه کسایی متنفر باشیم، بدون این که ارتباطی برقرار شده باشه.
قرار نیست ،هیچ مرزی مانع عشق ورزیدن و احترام بشه
این پست خانم حسینی با واکنش های مختلفی روبرو شد، که علاوه بر حمایت مردم بازیگرانی چون سحر دولتشاهی و اشکان خطیبی با انتشار مطالبی در صفحات خود از وی حمایت کردند.
مدتی افسرده بودم
یه دورانی از زندگی ام بود، که دچار افسردگی شدید بودم، طوری که گمان می کردم، هر چه تلاش می کنم، راه پیشرفتی برای من وجود ندارد.
در ادامه ولی دلگرمی دوستانم به من انگیزه دوباره دارد، آن ها به من گفتند تو باید فرشته نجات دختران افغانستان باشی و همین انگیزه ای شد، تا فعالیتم را ادامه دهم.
ازدواج با نوید محمدزاده
17 فروردین 1400 فرشته حسینی با جمله ای عاشقانه زیر پست تولد نوید محمدزاده همبازی خود در سریال قورباغه را تبریک گفت و نوید هم در پاسخ او را جانِ خود نامید.
این دو بازیگر هست، با هم وارد یک رابطه عاشقانه شده اند، و برای هم دل می دهند.
برای همیشه تو را آن گونه به یاد می آورم
ایستاده بر روی صخره ای
با شکوهِ دریا و آرامشِ آسمان.
تو همانی که خود دیدی به چشمِ دل
همانی که هیچکس هنوز نمی داند!
آن ها در 28 تیرماه 1400 با اشتراک گذاشتن تصویر دستان خود که حلقه در انگشت داشتند، خبر از ازدواجشان با یکدیگر را دادند.
پس از خبر ازدواج آن ها بسیاری از هواداران (نژادپرست) نوید محمد زاده از او به خاطر ازدواج با یک دختر افغان انتقاد کردند.
دفاع فرشته حسینی از کارگردان ها و بازیگران ایرانی
فرشته حسینی در برابر سوال شیطنت آمیز مجری تلویزیون طلوع که از او درباره تجربه ی تلخ او از تحقیر شدن در ایران پرسید، گفت: شاید باورتان نشود، در زمانی که در فیلم سینمایی کار می کردم، هموطنان افغانستانی مرا به خاطر این که یک دختر هستم تحقیر می کردند، ولی از زمانی که در ایران فعالیت هنری دارم، یک روز هم تحقیر نشدم. کارگردان ها و بازیگران ایرانی مرا تشویق می کردند.
انتقاد از مسئولین ایران
فرشته حسینی بازیگر سینمای افغانستانی الاصل سینمای ایران از اتفاقاتی که برای مادر و خواهرش رخ داده است، گلایه کرد.
او در صفحه اینستاگرامش خود این گونه نوشته است، که:
امروز صبح وقتی خواهر کوچکم نتوانست در مدرسه ی آنلاین شرکت کند، مادرم متوجه شده، که سیم کارتش مشکلی برایش پیش آمده، به مخابرات می رود، و مشکل را می گوید و طبق معمول به مادرم می‌گویند صاحب سیم کارت باید بیاد.
حالا این صاحب سیم کارت یک شخصی بوده، که قادر به خرید سیم کارت بوده، و برای مادرم زمانی سیم کارت خریداری کرده، چون مادر من خودش نمی تواند سیم کارت بخرد، برای این که مدارک اقامتی اش کارت آمایش است.
و حالا در دسترس نیست، این صاحب سیم کارت.
فیلم شناسی فرشته حسینی
فیلم های سینمایی فرشته حسینی
- رفتن: نویدمحمودی، 1395
- یلدا: مسعود بخشی، 1397
- شکستن همزمان بیست استخوان: جمشید محمودی، 1397
- سونامی: میلاد صدرعاملی، 1397
- هفت و نیم: نوید محمودی، 1398
- دسته دختران: منیر قیدی، در حال ساخت
فرشته حسینی در شبکه خانگی
- قورباغه: هومن سیدی، 1399
جوایز فرشته حسینی
- بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم مراکش برای بازی در فیلم رفتن
در ادامه مصاحبه ای کوتاهی از فرشته حسینی را خواهیم دید.
-
اول خودتان رو معرفی کنید، و بگویید با توجه به محدودیت هایی که دختران افغانستانی با آن مواجه ند چطور وارد عرصه سینما شدید؟
سال 1376 در ایران متولد و 10 سال است، با شرکت در دوره های آزاد آموزش بازیگری زیر نظر اساتیدی مختلفی اعم از اصغر محبی، آقای رحمانیان، خانم نصیرپور توانستم وارد رشته بازیگری شوم.
فعالیت های نمایشیم را از همان دوره ابتدایی آغاز کردم، و نخستین کارم را سال چهارم ابتدایی کارگردانی کردم، که توانست در سطح استان تهران مقام دوم را به خود اختصاص دهد، و پس از آن بود که کارگردان های ایرانی توصیه کردند، که این رشته را به صورت تخصصی دنبال کنم. من هم علی رغم مخالفت های خانوادم این رشته را ادامه دادم.
-
به نظر شما دختران مهاجر برای ورود به این رشته چه مشکلاتی را پیش رو دارند؟
بزرگ ترین که ممکن است، با آن رو به رو شوند، مخالفت های خانواده می باشد، که به خاطر عدم شناخت و به تبع آن بی اعتمادی به این گونه فضا ها صورت می گیرد، که در واقع می توان به عنوان بزرگ ترین سد بر سر راه دختران مهاجر از آن یاد کرد. از سمت دیگر محدودیت های کاری سینمای ایران برای فعالیت یک دختر افغانستانی است، که از این منظر معتقدم اگر دختران و پسران ما خوب تلاش کنند، می توانند دوستان ایرانی را برای فعالیت خود متقاعد کنند، که خود من نمونه بارز این مدعا هستم.
-
تاکنون در چند اثر نمایشی حضور داشته اید؟
من به دلیل حساسیت های خانواده کار خودم را از تئاتر و نمایش شروع کردم و از 9 تا 12 سالگی بیشتر تئاترهای موزیکال و فرم بازی می کردم، پس از آن هم در نمایش هايی مختلفی اعم از «دوسیه»، «شازده کوچولو»، «من ماهی سیاه کوچولو هستم» حضور داشتم، و یک نمایش با عنوان «جنبش مبارزه علیه خشونت زنان» هم بود، که اولین گروه نمایشی در تهران بودیم، که همزمان با 60 کشور دیگر این نمایش را اجرا کردیم. البته من در کنار تئاتر در فیلم های سینمایی و مستندی هم بازی کرده ام، که از آن جمله «من یک بازیگر شادم» ساخته بانو سامره رضایی، «رفتن» ساخته نوید محمودی است، و همچنین در تعدادی فیلم کوتاه هم ایفای نقش کردم.
-
در مورد راه‌یابی فیلم رفتن به اسکار بگویید؟
فیلم رفتن برای شرکت در اسکار معرفی شده، و باید ببینیم نظر کارشناسان در این زمینه چه خواهد. راه یابی به اسکار برایم بسیار با اهمیت می باشد، چون که مجموعه کاملی از ویدئو های این جشنواره در سال های پیش را در منزل نگهداری می کنم. حضور در این جشنواره همیشه از آرزوهایم بوده، و این را بارها به مادرم گفته بودم. زمانی که آقای محمودی به من خبر دادند، که رفتن نامزد اسکار شده از خوشحالی باورم نمی شد، بسیار حس خوب و خوشایندی بود خوشحالم که توانسته ام کاری برای زنده کردن نام کشورم افغانستان در سطح جهان انجام دهم.
-
در مراحل تولید رفتن با چه مشکلاتی مواجه بودید؟
فضایی که در روزهای تولید بر گروه حاکم بود، بسیار دوستانه بود. معمولاً در تولید هر کار چه در میان دوستان ایرانی و چه گروه های افغانستانی یک سری مشکلات و اختلاف سلیقه ها وجود دارد، که کار را سخت می کند، ولی باید به جرأت بگویم که ما در مراحل ساخت فیلم رفتن با مشکلی مواجه نبودیم، و فضا بسیار دوستانه و صمیمی پیش رفت. به عنوان مثال ما همیشه سر صحنه از غذاهای آماده استفاده می کردیم، ولی یک روز سر فیلم برداری که لوکیشن آن یک ساختمان نیمه کاره بود، آقای محمودی با یک دیزی آبگوشت سر صحنه آمدند، و این حرکتشان باعث شد، فضای کار متفاوت شده و یک جو دوستانه حاکم شود، و در یک جمع دوستانه آن غذا را خوردیم، که جای دوستان خالی بود.