بیوگرافی ترلان پروانه و همسرش + عکس بچگی ترلان پروانه

بیوگرافی ترلان پروانه

 

ترلان پروانه در 18 تیر 1377 در شهر شیراز متولد شده است. این بازیگر تحصیل کرده ی لیسانس رشته گرافیک می باشد، که از 3 سالگی از تبلیغات شامپو جلوی دوربین رفت، و الان در کنار علاقه خود به رقص باله بازیگری هم می کند.

خانواده

پدر او مهندس و مادرش پریسا فروغی خانه دار به بازیگر دارد، و فقط یک برادر به نام عرفان دارد، که از خودش 2/5 سال بزرگتر می باشد.

شروع از تیزر تبلیغاتی

نخستین بار در سال 1380 در 3 سالگی خانمی در فرودگاه من را دید، و به مادرم پیشنهاد بازی در یک تیزر تبلیغاتی داد، که مادرم با علاقه قبول کرد. علاقه ی مادرم به ین خاطر بود، چون مادرم قبل از ازدواج زمان دانشجویی در تئاتر فعالیت هنری داشت.

در برنامه آموزشی

ترلان در مدت هفت ماه حضور خود در عرصه ی تبلیغاتی در 114 تیزر جلوی دوربین رفت، تا این که به برنامه های آموزشی شبکه جام جم و شبکه یک دعوت شد.

شروع بازیگری

بلاخره در سال 1383 زمانی که شش ساله بودم، با سریال 101 راه برای ذله کردن پدر و مادرها‏ توانستم به جلوی دوربین برم، و به ایفای نقش بپردازم، بعد از آن در جایزه بزرگ مهران مدیری بازی کرد.

شهرت و سینما

در سال 1384 با سریال شبی از شب ها در نقش نازنین شناخته شد، و در همین سال با فیلم مادر صدامو می شنوی اولین تجربه ی سینمایی خود را توانست بدست بیاورد.

کلاس های ویژه هنری

من برای این که بتوانم کار بازيگری خودم را ارتقا دهم، خيلی تلاش كردم، و انواع هنرها و فن‌ ها از جمله فن بيان، زبان بدن، موسيقی، هنرهای رزمی و سواركاری را ياد گرفتم.

البته همه این تلاش ها برای یادگیری درحالی بود، که درس و مدرسه همیشه کنار کارم بوده است.

عاشق کلم بروکلی

ترلان پروانه علاقه ی زیادی به سبزیجات دارد، و تقریباً در تمام وعده های غذایی خود از سبزیجات زیاد استفاده می‌ كند.

آشپزی

اوقات فراغتم را با دیدن فیلم و خواندن كتاب سپری می كنم، ولی اگر وقت آشپزی داشته باشم، بیشتر پاستا می‌ پزم، چون هم در پخت آن تبحر دارم، و هم خیلی دوست دارم.

ورزش

ورزش مورد علاقه ی این بازیگر که به صورت حرفه ای کار می کند، بسکتبال می باشد، و دوچرخه‌ سواری را خیلی دوست دارد.

اسب سواری هم جز ورزش‌ های مورد علاقه من می باشد، که هرازگاهی دنبال می کنم.

رقص باله

كلاس‌ های باله در آب را تمام کرده ام، و این ورزش مفرح و زیبا را هم خیلی دوست دارم، ولی به خاطر مشغله‌ هایی كه دارم، نتوانستم آن را ادامه دهم.

ازدواج با ارسلان قاسمی 

یکی از شایع ترین بحث هایی که درباره ی این بازیگر وجود داشت، ازدواج با ارسلان قاسمی می باشد، و دلیل این شایعه هم از همکاری مشترک و زیاد این دو از سال های دور آغاز شد، که با واکنش تند مادر ترلان نیز هر بار مواجه شده است.

ترلان پروانه در این خصوص این گونه گفته است، که:

این شایعه به این خاطر پیش آمده است، که ما تقریبا تنها دختر و پسری بودیم، که از کودکی کار کردیم و به طور مستمر این فعالیت را ادامه می دادیم، و در کارهای مختلفی با هم بازی کردیم، و این زیاد دیده می شد، که باعث این شایعه ایجاد شود.

ارسلان قاسمی هم این طور گفت:

عاشق یک نفر دیگه هستم، الان هم در زندگی ام هستم، و اصلا هم از این که بخواهم اسمم را کنار ترلان پروانه ببینم خارج از کار دوست ندارم.

ارتباط با سعید عزت الهی

در چند سال گذشته رابطه ی ترلان پروانه با سعید عزت اللهی برای همه آشکار شد، ولی عزت اللهی در نهایت نبود تفاهم را عامل جدایی عنوان کرد.

ترلان پروانه نیز در اینستاگرام این طور نوشت:

هرکس بد ما به خلق گوید

ما چهره ز غم نمیخراشیم

ما خوبی او به خلق گوییم

تا هر دو دروغ گفته باشیم

صحبت عجیب سعید عزت اللهی

سعید عزت اللهی در واکنش به ارتباط خود با ترلان پروانه گفت: من کاری به ایشان ندارم. بیشتر از یک ماه در ارتباط بودیم، ولی ایده آل من نبود. هیچ وقت برای من مهم نبود، و نیست.

عزت اللهی در پاسخ به سوالی که بعضی افراد می گویند، سعید استاد عاشق شدن است، این گونه پاسخ داد.

من دست روی هر کسی نمی گذارم، ولی دوست ندارم با احساسات کسی بازی کنم. کسانی که این کار می کنند، اسم خودشان را می گذارند بچه زرنگ.

ارتباط با فرشاد احمدزاده

پس از عزت اللهی انتشار فیلمی لو رفته نشان داد، ترلان پروانه این بار با فرشاد احمد زاده بازیکن سابق پرسپولیس رابطه عاشقانه و بسیاز نزدیکی دارد.

تکذیب ارتباط 

ترلان در نهایت بدون اشاره به فیلم لو رفته خود و احمد زاده عنوان کرد، هیچ گونه رابطه ای بین من و این دو ورزشکار نبوده، و پدر و مادرم پیگیر این حاشیه ها می باشد.

او می گوید در ارتباط با حاشیه سازان نیز اقدام‌ های موثری داشتند، که اگر بخواهم بگویم چه اتفاقاتی رخ داده است، چندان جالب نخواهد بود.

واکنش فرشاد احمدزاده به این شایعات

فرشاد احمد زاده در واکنش به شایعات پیرامون ازدواجش با ترلان پروانه در تلگرام خود این گونه نوشت.

قضاوت کار خداست، من با هیچ کس فامیل نمیشم.

جوایز

سال 1380 در جشنواره فیلم کودک و نوجوان به خاطر بازی در فیلم آهوی پیشونی سفید توانست برنده ی پروانه ی زرین بهترین بازیگر زن شود.

همچنین سابقا جایزه برگزیده همایش نقش نوجوان در پشبرد اهداف انقلاب اسلامی را هم دارد.

افق بازیگری ام

افق بازیگریم افقی پهناور، نامحدود و بدون مرز، در واقع باید گفت اهداف من به‌ عنوان یک بازیگر پرتعداد می باشد، و تمام سعی ام را می کنم، تا آن ها را دسته ‌بندی کنم.

پس از تعیین هدف‌ ها انتخاب مسیر درست هم اهمیت دارد، با انتخاب مسیر مناسب می ‌توان به طرف هدف ‌هایی که انتخاب کرده‌ ایم قدم برداشت.

ژانر مورد علاقه

جایگاه تئاتر سینما و تلویزیون برای من در یک سطح می باشد، البته که تعداد مخاطبان تلویزیونی بیشتر و این رسانه راحت تر برای مردم در دسترس است.

در سینما و تئاتر در واقع این مخاطب است، که خودش انتخاب می کند، به تماشای چه کاری برود، ولی در مجموع بازی در تلویزیون جزو انتخاب های من خواهد بود.

فیلم شناسی ترلان پروانه

کار سینمایی

● علف زار – 1400

● گربه سیاه – 1398

● رویای سهراب – 1398

● تا ابد – 1398

● مصائب شیرین 2 – 1397

● آهوی پیشونی سفید 3 – 1397

● آهوی پیشونی سفید 2 – 1396

● جاده قدیم – 1396

● گشت ارشاد 3 – 1395

● فراری – 1394

● شیفت شب – 1393

● مردن به وقت شهریور – 1392

● آخرین روز سال – 1392

● زندگی آقای محمودی و بانو – 1391

● به خاطر پونه – 1391

● بی خداحافظی – 1390

● آهوی پیشونی سفید 1 – 1390

● انسان‌ ها – 1389

● خروس بی محل – 1388

● نصف مال من نصف مال تو – 1385

● پاپیتال – 1385

● عاشق – 1385

● زن بدلی – 1384

● باغ آلوچه – 1384

● مادر صدامو میشنوی – 1384

کار تلویزیونی

● کوبار – 1397

● چرخ فلک – 1395

● گذر از رنج ها – 1393

● سرزمین کهن – 1392

● تا ثریا – 1390

● ارمغان تاریکی – 1389

● ملکوت – 1389

● قاب های خالی – 1386

● زیر تیغ – 1385

● مسافری از گرونگول – 1385

● شبی از شب ها – 1384

● جایزه بزرگ – 1384

● خوش غیرت – 1383

● ذله کردن پدر و مادرها‏ – 1383

شبکه خانگی

● آهوی من مارال – 1400

● شب های مافیا – 1400

● سیاوش – 1399

● رقص روی شیشه – 1397

● رالی ایرانی 2 – 1397

● نفوذ – 1391

جوایز ترلان پروانه

• برگزیده همایش نقش نوجوانان در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی
• برنده پروانه زرین بهترین بازیگر دختر در جشنواره فیلم کودک و نوجوان به خاطر بازی در فیلم آهوی پیشونی سفید برنده در سال 1390

مصاحبه با ترلان پروانه

• از نحوه ی ورود خود به سینما و تلویزیون بگویید.

اولین کار من در سال 83 در یک فیلم سینمایی بازی کردم. پیش از آن هم کار تلویزیونی انجام داده بودم. در واقع پس از بازی در یک سریال بازی در سینما به من پیشنهاد شد، و در فیلم کرکس معیریان بازی کردم.

• در آن زمان شما شش ساله بودی؟

بله.

• البته نمی شود، در آن سن علاقه ای شکل گرفته باشد، اما جزو معدود بچه هایی هستی، که در سن پایین وارد سینما شدی، و به صورت مستمر ادامه دادی. این علاقه بعدها چگونه به وجود آمد؟

در آن سن معنا و مفهوم علاقه را متوجه نمی شدم، و نمی دانستم که این علاقه هست، یا اسم دیگر می توان روی آن گذاشت. اما به نظر من شخصی که علاقه مند نباشد، نمی تواند ادامه دهد، چون جامعه سختی های خودش را دارد، و گرچه یک دختر شش ساله بودم، ولی به مرور این سختی ها را تحمل کردم، با وجود سختی هایی که وجود داشت، رفته رفته علاقه ام بیشتر شد. ولی چون کارم را دوست داشتم، سعی کردم، این کار را حرفه ای ادامه دهم.

• آدم های سینمایی شخصی بوده، که روی راهنمایی های او در روند کاری ات تاثیر گذار بوده باشد، و باعث شود از جایی به بعد در کارنامه کاری ات تحولی اتفاق بیفتد؟

خدا را شکر شانس خیلی خوبی که داشتم این بود که از سنین پایین با بازیگران و کارگردان های خیلی خوب و حرفه ای کار کنم. این موضوع به من خیلی کمک می کرد. هر کاری که انجام می دادم، برای من یک دوره بازیگری بود. معمولا افرادی که از سن پایین کار بازیگری را شروع می کنند، معمولا به خاطر سروزبان داشتن یا زیبایی شان است. من هیچ وقت دوست نداشتم بگویند، به خاطر زیبایی بازیگر شده ام، و اصلا دلم نمی خواست این اتفاق برایم بیفتد. در کنار نقش ها و برداشت های مختلفی که داشتم به مطالعه هم پرداخته ام. در چند سال گذشته سعی کردم که نسبت به گذشته گزیده تر کار کنم، و نقش هایی بازی کنم، که هر کدام چالشی برای من داشته باشد.

• چه چیزهایی برایت ملاک و معیار است؟ فیلمنامه، بازیگران یا عوامل؟

به نظر من هر کاری به خاطر کار گروهی که انجام می شود، ارزش هایی دارد، اما برای من همه این ها در کنار یک دیگر مهم بود. به خاطر این که یک کار خوب نتیجه زحمت کل عوامل، شامل بازیگران، کارگردان، فیلمنامه و… است، اما بیشتر از همه این ها، برای من فیلمنامه خیلی مهم بوده است. همان طوری که قبلا گفتم، دوست داشتم نقش هایی را که به عهده می گرفتم، برای من چالش داشته باشد. چالش از این نظر که نقشم متفاوت باشد، به شکلی که قبلا کار نکرده باشم. ولی جدا از فیلمنامه در مرحله بعدی به همه چیز نگاه می کردم، که شامل کل گروه و شیوه کار هم می شد.

• بچه ها در سینما تا یک سنی نقش های کلیشه ای بازی می کنند.مگر اینکه خیلی سر و زبان دار باشند.

در نهایت بازی گرفتن از بچه ها در سینما و تلویزیون ما خیلی معنا ندارد، و همه چیز به استعداد بچه متکی است. اتفاقا تا جایی که دنبال می کنم، برای من جالب است، که در سن پایین، گرفتن بازی خیلی جالب است، و این کار خیلی خالصانه تر است. این تفاوت به خاطر همین است، تا زمانی که کودک هستید، خالصانه این کار را انجام می دهید. به خاطر دارم، که در چهار سالگی ام به من می گفتند، که فلان جمله را بگویم، و آن جمله را با حس ترلان کوچک بیان می کردم. اما وقتی که آدم بزرگ شد می فهمد، که می تواند این نقش را تجزیه و تحلیل کند. این همان حرفه ای شدن است. اگر کسی بتواند ادامه دهد، تلاش کند و مسیر خودش را برود اگر توانایی این را داشته باشد، می تواند نقش های زیادی بازی کند. فکر نمی کنم، که این به خود آن کودک برگردد. چون آن کودک مقصر نمی باشد، شاید به خاطر فیلمنامه است. دلایل مختلفی می تواند داشته باشد.

• در این سال ها کارگردان یا بازی گردانی بوده، که از شما به صورت حرفه ای بازی بگیرد، و حوصله و صبر ویژه ای داشته باشد؟

معمولاً کارگردان ها خودشان با بچه ها کار می کنند. مگر این که یک کارگردان خیلی با دستیارش راحت باشد، و کار را به او بسپارد، اما تا آن جا که من کار کرده ام، معمولاً کارگردان با من کار و صحبت کرد، و در سن چهار تا پنج سالگی، متنی را که می خواستم کار کنم، اول با دستیار و بازیگر کار می کردم، بعد با کارگردان صحبت می کردم.

• بین این کارگردان ها، آیا کسی بود، که با دنیای کودکان، خوب آشنایی داشته باش،د و شما را بهتر از دیگران بفهمد؟

نمی توانم نام ببرم. هر کاری را که انجام داده ام، به شکلی برای من جالب بوده است. از مواردی که به خاطر دارم، آقای بهروز شعیبی بود، که اولین کارش را داشت می ساخت، و البته از اولین کارهای من هم بود. در کل با هر کدام از کارگردان ها کار کرده، ام، خاطره بدی ندارم، و تجربه های خوبی در کار کردن با آن ها کسب کرده ام.

• از سال ٨5 تا ٨٩ کمتر کار کردی، دلیل این کم کاری چیست؟

اتفاقا آن موقع اوج کار من بوده است. سال 88 عنوان بهترین بازی هنری را دریافت کردم. در آن موقع با آقای بهزادی کار می کردم، و در دوره ای که با ایشان کار کردم، پیشنهادشان این بود، که بعد از این اتفاق گزیده تر کار کنم.

افرادی که از سن پایین شروع به این کار می کنند، معمولا دوران بلوغ، دوران تغییر است. این تغییر هم به لحاظ روحی و روانی و هم به لحاظ ظاهری می باشد.

• در این دوران برای شما چنین چیزی اتفاق نیفتاد؟ پیشنهادها کمتر نشد؟

این اتفاق برای من نیفتاد. چند وقت پیش کارگردانی را دیدم، که در سال 82 یا 83 با ایشان کار کرده بودم، به من می گفتند که هیچ تغییری در این سال ها نکرده ام. هنوز همان ترلان کوچک را می بیند، که از نظر ظاهری هیچ تغییری نکرده ام.

من متوجه این نمی شوم. بقیه هم که مرا می بینند، می گویند که زیاد تغییر نکرده ام. جزو آن استثناهایی بوده ام که این تفاوت از کودکی به بزرگی زیاد مشهود نبوده است.

• فکر می کنم که فیلم فراری تنها فیلمی است، که نقش اول آن را بازی کردی.

شاید به خاطر فیلمنامه این فیلم است، و این نقش خیلی باز بود. دیگر نقش هایی که کار کرده ام، همیشه یا نقش مکمل بوده، یا نقش سه و چهار مانند زندگی مشترک آقای محمود و بانو کلا در این کار پنج بازیگر حضور داشتند. برای من این کار ملاک نبود. حتی زمانی که فیلمنامه را به من دادند که مطالعه کنم، به من گفته شد که بین دو نقش هستم.من آن نقشی را انتخاب کردم که کمتر حضور داشت، ولی تاثیر بیشتری داشت. در واقع نقش اصلی را انتخاب نکردم، به خاطر این که می دانستم که تاثیر این نقش بیشتر خواهد بود. نظر من همیشه این طور بوده، که نقش های زیاد برایم ملاک نبوده اند.

نقش های دیگری که تاثیرگذار تر بود، برای من خیلی جالب تر بوده اند. دوست داشتم نقش هایی که چالش بیشتری داشتند، بیشتر کار کنم.

• تصمیمی برای ادامه این حرفه به صورت آکادمیک ندارید؟

قصد بی احترامی به افرادی که در این حوزه تحصیل کرده اند، ندارم، اما این چند سالی را که گذرانده ام، برای من خیلی آکادمیک تر است. استادان و افراد حرفه ای سینمایی که با آن ها کار کرده ام، برای من خیلی آکادمیک تر بوده اند، تا این که بخواهم در دانشگاه دروسی را در این حوزه بگذرانم.

فکر نمی کنم حالا این کار را انجام دهم، به خاطر همین، رشته دیگری را انتخاب کردم، و زمان به من اجازه نمی دهد، که بخواهم در دانشگاه این رشته را دنبال کنند. شاید رشته ای که الان می خوانم را تمام کردم، و کمی زمان گذشت به آن فکر کنم.

• در حال حاضر چه رشته ای را تحصیل می کنی؟

طراحی لباس

• رای فیلم فراری چگونه انتخاب شدی؟

برای این کار به دفتر آقای داوود نژاد رفتم. اول از من سوال کردند، که اهل کجا هستم و با چه لهجه ای صحبت می کنم. به ایشان گفتم که شیرازی هستم، ولی شمالی را به صورت حرفه ای صحبت می کنم. چون در سریال آقای حسن پور به لهجه شمالی کار کرده بودم، از من خواستند که شمالی صحبت کنم. صحبت کردم، اما به من نگفتند، که نقش من قرار است با لهجه شمالی باشد. بعد هم گفتند که با من تماس خواهند گرفت. گفتند بهتر از من برای این نقش پیدا نمی کنند، و دوست دارند، که با من کار کنند.

در این مدت می شنیدم که به آموزشگاه های مختلف بازیگری رفته اند، و فراخوان داده بودند. خیلی استرس داشتم. با این که به من گفته بودند، که خوب هستم، اما می دیدم که خیلی ها برای این کار تلاش می کنند. نگران بودم از این که دیگری را برای این نقش پیدا کنند، و من این نقش را از دست بدهم. بعد از دو هفته با من تماس گرفتند، که به دفترشان بروم و قضیه جدی تر شد.

• بازی کردن، روبه روی تنابنده چطور بود؟

آقای تنابنده خیلی خیلی برای این نقش به من کمک کردند. خیلی دوست داشتم، که با ایشان کار کنم. برای این که این کار برای من خیلی سخت بود. پشت صحنه آن، برای من دانشگاه بود، کارنامه کاری من با آقای داوودنژاد، کارنامه دیگری بود.

در کارهای سخت، مهم تر از هر چیز بازیگر مقابل شما است. این که چگونه بتواند به شما انرژی بدهد. اگر این طور نباشد، آن سختی آن قدر به شما غالب خواهد شد، که نمی توانید نقش تان را به درستی اجرا کنید. آقای تنابنده آن قدر انرژی خوبی داشتند، که آن شرایط سخت را توانستیم پشت سر بگذاریم.

---